آشنایی با هنرخاتم کاری
تعریف خاتم کاری در دایرهالمعارف فارسی به این صورت است: “هنر تزئین اشیاء به شکلهای موزاییکی با مثلثهای کوچک. الگوهای مختلف خاتم همیشه در اشکال هندسی منظم بودهاند. این اشکال هندسی با قرار دادن مثلثهای کوچک کنار یکدیگر تشکیل میشوند. هنرمندان مثلثها را از چوب، فلز و استخوان میسازند. هرچه مثلثها کوچکتر و ظریفتر باشند، خاتم از کیفیت بالاتری برخوردار میشود. حداقل سه مثلث برای ساخت کوچکترین واحد هندسی در یک الگوی خاتم استفاده میشود و برای بزرگترین آن، حداکثر چهارصد مثلث به کار میرود.”
این هنر به ایران به شکل مدرن خود قبل از دوران صفوی و در دوره ایلخانان مغول و پس از برقراری ارتباط مستقیم بین ایران و چین وارد شد. برخی از پژوهشگران دیگر نیز بر این باورند که خاتم کاری در دوران دیلمانی در ایران و شهر شیراز بنیانگذاری شده و در دوران صفوی به اوج خود رسید، زیرا از یک سو حکومت از هنرمندان حمایت میکرد و از سوی دیگر، روابط تجاری با کشورهای دور و نزدیک به گسترش هنر خاتمکاری کمک کرد. پیش از ظهور اسلام، خاتمسازی در ایران رواج پیدا کرده بود و نحوه کار به این صورت بود که مکعبها با ابعاد چهار میلیمتر از چوب یکدست بریده میشدند و روی صفحهای با طرحهای مختلف میخ میشدند و این شیوه تا چند قرن پس از اسلام رایج بود. در حال حاضر، یک منبرخاتم با این روش در مسجد عتیق شیراز وجود دارد که بیش از هزار سال از ساخت آن میگذرد.
موارد مورد نیاز برای خاتم کاری

ابزار کار
گیره فلزی، سوهان تیز، چکش، انبر، مسلّس سب، اره سیم سبدار، مغار، متر فلزی، خطکش ثابت و خطکش تیر دار، گونیا و پرگار.
ا
دو مرحله اساسی این هنر
- ساخت خاتم، که شامل عملیاتی مانند طراحی خاتم، آمادهسازی مواد، برش مواد خام، ترکیب و ایجاد گلها، و در نهایت ساخت “قمه” (یک جسم مستطیلشکل مکعبی که طول متوسط آن ۴۰ سانتیمتر، عرض ۱۰ سانتیمتر و قطر ۳ سانتیمتر است و از چوب یا خاتم ساخته میشود) میباشد و سپس برش داده شده و در نهایت خاتم اولیه آماده میشود.
- خاتم کاری شامل طراحی زیرساخت، طراحی چسباندن لایههای خاتم به صفحه زیرین، صیقل دادن و کار بر روی اشیاء خاتم میباشد.
روش ساخت خاتم

در خاتمکاری، هنرمند چوب، استخوان یا فلز را به هرمهای مثلثی برش میدهد و آنها را طوری کنار هم قرار میدهد که مقطع عرضی این مثلثها اشکال هندسی منظم داشته باشد. سپس ورقههای نازک بهطور خاص روی یک صفحه چوبی نازک با چسب (آیریش) قرار داده میشود و پس از خشک شدن، استادکار ورقها را روی اشیاء نصب کرده و آنها آماده تزئین میشود. انواع چوب یکی از مهمترین مواد مورد استفاده در خاتمسازی است که شامل چوب زردآلو، پرتقال ترش، افرا، گردو، افرا منسپولانوم، تبریزی، جعبه، آبنوس، بتل و چوب لاگ میباشد. انواع استخوان نیز بهدلیل استحکام و رنگ سفیدشان در ساخت خاتم بهکار میروند که شامل استخوان شتر، اسب و گاو و همچنین عاج طبیعی و مصنوعی فیل است که در خاتمکاری بسیار مفید هستند. برای استحکام و مراقبت از خاتم، فلزات رنگی در خاتمسازی استفاده میشوند. نقره و آلومینیوم برای رنگ سفید و برنج برای رنگ زرد استفاده میشود. هنرمندان باید دقت کنند که چوب مورد نیاز برای رنگ و بافت مناسب تهیه شود و هیچ گره یا ترک نداشته باشد. فلزات نیز باید از آلیاژ مناسب برخوردار باشند.
ابزار ساخت خاتم
سنگ زنی، تنگ، اره، سوهان، گونیا، پرگار، چکش، انبردست، مغار، پرس.
مواد لازم برای ساخت خاتم
چوب
افرا، آبنوس، سنجد، شاه چوب، زلکوا، چوب رنگی، نارنج ترش، جعبه.
فلز
طلا، نقره، مس، برنج و سیم آلومینیوم.
استخوان
استخوان بازو و دست و پای شتر یا اسب، عاج فیل و استخوانهای مصنوعی.
سبز بودن خاتم
این رنگ از ترکیب نمک آمونیاک (کلرید آمونیوم)، تراشههای مس و سرکه ساخته میشود. استخوانهای برش خورده در ظرف محلول رنگی قرار میگیرند و به مدت شش ماه در معرض نور خورشید قرار میگیرند. امروزه، چون ساخت استخوان شتر دشوار است، به جای آن از چوب درخت نارنج ترش استفاده میشود و برای رنگآمیزی آن میتوان از رنگ سبز خاصی که برای رنگرزی پشم استفاده میشود، بهره برد.
روغن کاری خاتم
سطح خاتم برای دو دلیل چرب میشود: برای درخشندگی خاتم و حفاظت آن در برابر رطوبت، گرما و سرما. در گذشته از روغن بدون ماسه و روغن جلاب (ترشح درخت کاج) استفاده میشد، بعدها از روغن هاویلوکس و اکنون از پلیاستر استفاده میشود.
مراحل تولید خاتم

ابتدا انواع مختلف چوب و استخوانها در رنگهای مختلف آماده میشوند و با استفاده از ابزارهای خاص خود به اندازه ۳۰ سانتیمتر قطر و ۱ تا ۲.۵ میلیمتر قطر بریده میشوند. از آنها مثلثهایی تهیه میشود که پس از سوهان زدن، تمامی اضلاع آنها مطابق با الگو تنظیم میشوند و برای تکمیل طراحی، نیاز به سیمهای مثلثی شکل است که مراحل مختلفی برای آمادهسازی آنها وجود دارد. سپس، برای ساخت خاتم، الگوی مورد نظر توسط استاد کشیده میشود. این مثلثهای چوبی، استخوانی و فلزی توسط دستان ماهر هنرمند مرتب شده و با چسب به هم چسبانده میشوند. اینها با نخ محکم میشوند و این عمل «برش» را ایجاد میکند. پس از چند ساعت، نخ باز میشود و اضلاع الگوی سوهان زده شده و چهار «برش» که ساخته شدهاند، کنار هم قرار میگیرند و دوباره با چسب به هم چسبانده میشوند. نتیجه «توگلو» خواهد بود. مرحله بعدی که به نام «گُلپیچی» شناخته میشود از یک سیم گرد تشکیل شده است که به صورت منظم در قالب ششضلعی قرار میگیرد، که به آن «شمسه» گفته میشود. دور هر شش ضلع سیمها با چسب به هم چسبانده میشود و با نخ بسته میشود و نتیجه یک طرح ستارهای خواهد بود. این طرحها تکرار میشوند بهطوریکه طبق طراحی مورد نیاز فشرده میشوند. با چندین مرحله برش و چسباندن لایههای بسیار نازک چوب به دور آن، یک طراحی اولیه خاتم ایجاد میشود. تمام این مراحل از ابتدا تا کنون شامل بیش از ۴۰۰ گام کاری است.
ویژگی های کیفی خاتم
سطح کار صاف است و هیچ فضای خالی در خاتم وجود ندارد.
یکپارچگی رنگها و مواد استفاده شده در ساخت خاتم.
تغییری در رنگ و شکل وجود ندارد.
ترمیمها و چسبکاریها در سطح خاتم مشخص نیستند.
تمام گلها و اشکال، زاویهها و اضلاع متقارن هستند.
پایه و ساختار الگو باید دقیق و دارای پایه مهندسی باشد تا تمام ابعاد یکسان، متقارن و برابر باشند، زیرا اگر شاسی دقیق نباشد، حتی بهترین خاتم نیز درخشندگی نخواهد داشت و کل طرح زشت خواهد بود. به همین دلیل است که یک هنرمند خاتمساز باید نجار نیز باشد.
رنگآمیزی و پوشش محصول باید ماهرانه و بدون هیچ گونه آسیب یا نقصی انجام شود.
هرچه اندازه رولها و مثلثها کوچکتر باشد، کیفیت و ارزش کار بیشتر است.
مسیر فعالیت خاتم کاری
دوره صفوی درخشانترین دوران خاتمسازی در ایران است.
در دوره قاجار، ورودی خزانه و حرم حضرت عبدالعظیم (علیهالسلام) و ورودی موزه باستانشناسی ایران ساخته شد که از زیباترین خاتمهای دنیا به شمار میروند.
الگوهای منبت کاری

بهطور کلی، سه نوع طراحی یا الگو در هنر خاتم کاری استفاده میشود که بر اساس همه این طراحیها، استفاده از چوب، استخوان، صدف و فلز بهصورت سیم وجود دارد. این طراحیها شامل الگوی متن، حاشیهها و گلهای تک هستند. برخی از این طراحیها عبارتند از: ابر دو دُری، هفت شمس، بارج مو، کبوتر، اللهی، پروانه، خورشید، جار، نیزه، پورسیم، تقی، تخمدار و توپ. برخی از این طرحها در ادامه توضیح داده خواهند شد. لازم به ذکر است که این طراحیها از آرشیو استاد ایوبی عکاسی شدهاند.
“ترکیبی از چند ضلعیهای منظم”، “هنر تزئین اشیاء چوبی به شکل موزاییک”، “حکاکی طرح با قطعات چوب و مواد دیگر که بعداً روی سطح چوبی نصب میشوند” … این جملات توجه بینندگان را در هر جستجویی که در مورد خاتم کاری انجام میشود، جلب میکند. اما چرا این هنر “خاتم کاری” نامیده میشود؟ و چرا “خاتم”? در جستجویی در فرهنگ لغت دهخدا، به یکی از معانی کلمه خاتم میرسیم که به شرح زیر است: “مهر و انگشتر که با آن مهر میزدند؛ و این ابزار و لوازم پادشاهان است که آن را برای تزئین انگشتان دست خود میزدند. و به همین دلیل خاتم نامیده شد زیرا دستنوشتههای پادشاهان با آن خاتمه مییافت.”
احتمالاً خاتم، همانطور که پادشاهان بر روی دستانشان داشتند، از چوب یا استخوان ساخته میشد و نام یا لقب آنها با قطعات چوب و استخوان نوشته میشد که امروزه به این هنر موزاییکچوب یا خاتم گفته میشود.
خاتم کاری چیست؟ هنر موزاییکچوب که به این هنر داده شده است.
در حال حاضر، قدیمیترین چیزی که با خاتم تزئین شده، منبر هزارسالهای است که در مسجد عتیق شیراز موجود است.
ساخت خاتم مراحل مختلفی دارد و شخصی که خاتم میسازد باید با ابزارها و تکنیکهای نجاری آشنا باشد. در ساخت خاتم، مواد خام مورد نیاز از انواع چوبها مانند آبنوس، افرا، گردو، چوب لاگ، سنجد، پرتقال ترش، افرا مونپلیه، پاپولوس و انواع مختلف استخوانها مانند استخوان و عاج، استخوان شتر و استخوان اسب است. ابزارهایی مانند سیمهای فلزی، چکش، ارهها، صافکننده، رَسِپ، چسب چوب و چسب نیز استفاده میشود.
در تولید خاتم، در ابتدا مواد لازم مانند انواع چوب و استخوان در ابعاد هندسی بسیار کوچک بریده میشوند. سپس آنها را بهصورت اشکال هندسی مختلف با سیمهای مسی یا آلومینیومی کنار هم قرار میدهند. استاد این اشکال را بعد از رَسِپکردن و چسباندن با چسب، روی تخته مورد نظر نصب میکند.
در خاتم سازی از مواد زیر استفاده می شود

برای تولید محصولات خاتم از مواد مختلفی استفاده می شود
- انواع چوبها مانند آبنوس، نخل ارکا، چوب لاگ، سنجد، پرتقال ترش، افرا، افرا مونپلیه، تبریزی، جعبه.
- انواع استخوانها و عاجها، مانند عاج فیل، استخوان شتر، استخوان گاو و استخوان اسب.
- انواع سیمهای فلزی مانند سیم برنج، نقره و گاهی سیم طلا.
- صدف
- نخپارک
- چسب
- الک
در ادامه ویژگیها و خصوصیات هر یک از این مواد و کاربردهای آنها را ذکر خواهیم کرد.
چوب آبنوس
این نوع چوب در گذشته برای ساخت مثلثهای سیاه رنگ استفاده میشد. این چوب از استحکام زیادی برخوردار است و به همین دلیل کمیاب و گرانقیمت است.
این چوب عمدتاً از هند تهیه میشود که در حال حاضر بهدلیل هزینه بالا، به ندرت توسط هنرمندان خاتمکاری استفاده میشود.
چوب آرکا
اگرچه خاتمکاران به تدریج به استفاده از چوب لوبیا روی آوردهاند که برای رنگهای سیاه و قهوهای تیره و بیشتر در حاشیههای خاتم استفاده میشود، بهدلیل هزینه و کمبود چوب آبنوس، اما اکنون، چون این نوع چوب بیشتر در هند یافت میشود و در کشور کمیاب است، استفاده زیادی در خاتمسازی ندارد. علاوه بر این، اگر خاتمکاران بخواهند از این نوع چوب استفاده کنند، معمولاً آن را از میزها و صندلیهای قدیمی که از چوب آریکا ساخته شدهاند، تهیه میکنند.
چوب گردو
اکثر خاتمکاران اکنون از چوب گردو برای تولید مثلثهای سیاه استفاده میکنند که پس از برش مثلثها، آنها را با رنگهای شیمیایی سیاه میکنند.
چوب لگ وود
چوب لاگوود رنگ قرمز طبیعی دارد و از همان نوع چوبهای دیگر محکمتر است. با توجه به این ویژگیها، خاتمکاران در گذشته از چوب لاگوود برای ساخت مثلثهای قهوهای-قرمز استفاده میکردند، اما این چوب اکنون نادر و گرانقیمت است و عمدتاً در هند یافت میشود.
چوب عناب
امروزه این نوع چوب بهطور نسبی با چوب لاگوود جایگزین شده است و خاتمکاران از چوب عناب استفاده میکنند که رنگ قرمز-قهوهای دارد و عمدتاً در خراسان و شیراز و اطراف آن، یزد و اطراف آن، قم و چهارمحال و بختیاری یافت میشود. چوب سنجد معمولاً با رنگهای مصنوعی و شیمیایی قرمز میشود.
چوب پرتقال ترش
چوب پرتقال ترش بیشتر در استانهای فارس و مازندران یافت میشود. این نوع چوب دارای رنگ قهوهای روشن طبیعی است که پس از بریدن مثلثها، با رنگهای مصنوعی و شیمیایی به رنگهای قرمز، زرد یا سیاه تبدیل میشود و در خاتمکاری استفاده میشود.
چوب افرا
رنگ طبیعی این نوع چوب قهوهای است و پس از بریدن مثلثهای خاتم، با رنگهای مصنوعی و شیمیایی به رنگهای قرمز یا زرد تبدیل میشود.
چوب افرا مونت سپلان
صنعتگران خاتمکاری از چوب مونت سپلان بهگونهای استفاده میکنند که ابتدا یک شیار به شکل مثلث ایجاد میکنند و از آن برای صیقل دادن مثلثها و شش ضلع استفاده میکنند. در واقع، آنها مثلثهای برشخورده را داخل این شیار مثلثی قرار میدهند و سپس با استفاده از رَسَپ، لبههای مثلث را صاف میکنند و در نهایت صیقل میدهند. در حقیقت، این چوب برای قالبگیری شکل مثلثی و لبههای ششضلعی استفاده میشود.
چوب تبریزی یا پوپولوس
پشت خاتم، در واقع روکش آن، از این چوب سفید و نرم به دست میآید. قطر این روکشها حدود یک میلیمتر است. صنعتگران خاتمکاری با استفاده از اره شیارهای باریکی ایجاد میکنند تا سطح صافتری به دست آید و صنعتگر خاتمسازی بتواند خاتم را به هر شکلی که میخواهد آماده کرده و به اشیاء بچسباند.
چوب بوکسوس
چوب بکسوس دارای استحکام بالاست و رنگ طبیعی آن زرد است. این چوب در جنگلهای سرسبز مازندران یافت میشود.
عاج فیل
در گذشته، عاج طبیعی بیشتر در هند و قاره آفریقا یافت میشد و برای ایجاد رنگ سفید در خاتم استفاده میشد، اما بهدلیل هزینه بالای آن، امروزه کمتر در خاتمسازی مورد استفاده قرار میگیرد. با این حال، بهخاطر زیبایی و استحکام که به خاتم میدهد، هنوز در خاتمهای درجه یک استفاده میشود. برای این منظور، عاجی که شکل استوانهای دارد به دو نیم تقسیم میشود و سپس لایههایی از هر طرف به ضخامت ۲ تا ۳ میلیمتر برداشته و به شکل مثلثهای مختلف فرمدهی میشود. امروزه، سازندگان خاتم اغلب از عاج مصنوعی استفاده میکنند.
استخوان شتر
رنگ طبیعی استخوان شتر سفید است و برای تولید مثلثهای مختلف در خاتم از آن استفاده میشود و آن را با رنگهای مصنوعی در رنگهای مختلف رنگآمیزی میکنند. روش استفاده از استخوان شتر بدین صورت است که پس از بریدن پاهای شتر، آنها را با آب آهک شسته و در آب آهک قرار میدهند تا شش ماه در آن بمانند تا چربی و ضایعات استخوان از بین بروند و استخوان کاملاً سفید شود. سپس با تبر خاصی آن را سایش میدهند و مثلثها و لایههایی از آن برش داده میشود که در خاتم در کنار چوب و فلزات دیگر استفاده میشود. استخوان شتر معمولاً به عنوان رنگ طبیعی در خاتم استفاده میشود یا با رنگهای شیمیایی آن را به رنگ سبز در میآورند.
استخوان اسب
استخوان طبیعی سفید است. این استخوان همچنین با استفاده از رنگهای شیمیایی به رنگهای مختلف، بهویژه سبز، در میآید و با مثلثهای دیگری ترکیب میشود.
چون استخوان اسب نسبت به استخوان شتر تحمل رنگپذیری بیشتری دارد، استفاده از آن رایجتر است. امروزه علاوه بر استخوان شتر و اسب، از استخوان گاو که در دسترستر است نیز استفاده میشود.
سیم های فلزی
در هنر خاتمسازی، برای ایجاد رنگ طلایی و زرد براق از برنج استفاده میشود. البته در گذشته، طلا به ندرت در خاتم استفاده میشد. در برخی انواع خاتم، نقره و گاهی آلومینیوم نیز به کار میرود. برای ساخت مثلثها، از سیم برنج برای رنگ زرد طلایی و سیم نقره برای رنگ سفید براق استفاده میشود. در گذشته، برای آمادهسازی سیم مثلثها، از دستگاهی به نام “حدیده” یا “دِی” استفاده میکردند تا سیمها را به شکل مثلثی درآورده و سپس با چکش خاصی روی سندان کوبیده میشدند تا سیم مورد نظر برای به کار بردن در خاتم آماده شود، اما اکنون از رول برای شکلدهی مثلثها استفاده میکنند.
پس از اینکه مثلثها از رول خارج میشوند، سیمهای مثلثی شکل آماده شده در اندازههای خاصی مرتب شده و در شیارهای چوب آسر مونسپسولانوم قرار میگیرند. سپس سیمها با سوهان صاف و براق میشوند. در گذشته، خاتمسازها از مس برای رنگ طلایی زرد استفاده میکردند که البته رنگ ثابتی نداشت و استحکام لازم برای خاتم را نداشت.
در حال حاضر، بیشتر خاتمسازها از سیمهای برنج برای تأمین رنگ طلایی زرد استفاده میکنند که هنوز به اندازه کافی پایداری رنگ ندارد.
پوسته
استفاده از صدف در خاتمسازی زیبایی بیشتری به اثر میبخشد و به کیفیت خاتم افزوده میشود، اما امروزه به دلیل هزینه بالا و کمیاب بودن این محصول، کمتر از آن استفاده میشود. خاتمسازها صدف را از بنادر خلیج فارس و دریای عمان تأمین میکنند و در حال حاضر از آن برای تولید رنگ سفید براق و درخشان در خاتمهای درجه یک و عالی استفاده میکنند.
نخ پاراک
در خاتمسازی، از نخهای مختلف با ضخامتهای متفاوت برای مثلثها، تیغهها و گلها استفاده میشود. مشهورترین نوع نخ، نخ پرک (Perk) نام دارد. این نخ به دلیل استحکام و قابلیت انعطافپذیری که دارد، برای اتصال قطعات مختلف خاتم و ایجاد طراحیهای دقیق به کار میرود. نخ پرک معمولاً از ابریشم یا مواد مشابه ساخته میشود و در ساخت اشکال و طرحهای پیچیده خاتم بسیار مفید است.
چسب
در خاتمسازی، از چسب برای چسباندن قطعات خاتم به ظرفها و اشیاء مختلف استفاده میشود. این چسب باید فقط زمانی که نیاز است، گرم شود زیرا دوباره گرم کردن آن باعث کاهش چسبندگیاش میشود. برای گرم کردن چسب، آن را در یک ظرف دوجداره قرار میدهند. در این حالت، ظرف اصلی در لایه اول گرم شده و چسب در لایه دوم نیمهذوب میشود و به دمای مناسبی برای استفاده میرسد بدون اینکه بسوزد. در صنعت خاتمسازی، چسب دیگری نیز به نام چسب سفید وجود دارد که به صورت سرد استفاده میشود. چسب سفید که از دوام و استحکام بالایی برخوردار است، به طور طبیعی از صمغ (رزین) به دست میآید و برای چسباندن استخوانها در گوشههای ظروف و محصولات خاتم استفاده میشود.
غربال کردن
بعد از اینکه خاتم کامل شد و روی اشیاء چسبانده شد، مرحله بعدی صیقل دادن سطح خاتم است. سپس در سه مرحله، سطح خاتم را با یک الک مخصوص میپوشانند. نکته مهم در این مرحله این است که الک باید بهطور یکنواخت و همراستا بر روی سطح خاتم عمل کند تا از ایجاد برجستگیها و فرورفتگیها جلوگیری شود و زیبایی و کیفیت آن حفظ گردد. این کار باید در محیطی سرپوشیده و دور از گرد و غبار انجام شود تا ذرات معلق در هوا بر روی سطح اشیاء الک شده ننشینند. سطحهای بدون پوشش خاتم، مانند پشت قاب یا داخل جعبهها و غیره باید سمباده زده شده و مهر و موم شوند. با این حال، تمام سطحهای خاتم و قسمتهایی که به شکل چوب باقی میمانند باید با الک پوشانده شوند تا از نفوذ رطوبت جلوگیری شود. امروزه بسیاری از خاتمسازان، به جای استفاده از الک به این شیوه، محصولات خاتم را با نوعی جلای به نام “پلیستر” میپوشانند که مادهای شیشهای و نسوز است.
تجهیزات و ابزار
ابزارهایی که در تهیه خاتم استفاده میشوند شامل ارهها، پرسها، انواع مختلف سمبادههای چوبی، چکش، سوهان، انبر، صفحه، ظرف رنگ، قلممو، قیچی برای برش سیم برنج، نازل، انبر دمباریک، پیچگوشتی و سنباده (لاستیکی) میباشد. در برخی کارگاهها، از دستگاههای برش خاتم نیز برای افزایش کارایی استفاده میشود. ابزارهای دیگر برای ساخت خاتم، میل کاربنی است که سیمهای فلزی را به شکل منشور مثلثی در میآورد. ابزار دیگری که استفاده میشود، تختهای است که برای ایجاد شیارها یا منشورها بهکار میرود؛ این تخته یک تخته صاف است که شیارهایی به شکل منشور مثلثی در آن قرار دارد.
فرآیند تولید خاتم

خاتم یکی از هنرهای سنتی است که ساخت آن نیاز به دقت و تحمل فراوان دارد. ساخت خاتم شامل مراحل مختلفی از رشتهکشی “ایل” تا فرآیندهای پردازش خاتم میشود. این مراحل شامل طراحی، برش دقیق مثلثها، اتصال و قرار دادن مواد مختلف مانند چوب، استخوان، فلز، و دیگر عناصر است. هر کدام از این مراحل نیاز به دقت بالا و مهارت ویژهای دارند تا در نهایت محصولی زیبا و باکیفیت تولید شود که نهتنها از نظر ظاهری جذاب باشد، بلکه استحکام و دوام بالایی نیز داشته باشد.
- پره پیچی
برای ساخت خاتم، ابتدا طرح توسط استاد کشیده میشود و سپس مثلثهای چوبی، استخوانی و فلزی با دستان ماهر هنرمند کنار هم قرار گرفته و با چسب به یکدیگر چسبانده میشوند. سپس با نخ محکم میشوند. این مرحله به “پره” معروف است.
در این مرحله، سه بخش مثلثی متساویالاضلاع با یکدیگر همراستا میشوند تا یک مثلث بزرگتر شکل بگیرد.
- “ال” را به رشتههای نازک تبدیل کن.
این کار با اره انجام میشود. پس از برش “L”، رشتهها داخل شیار خاصی به نام “تونگهمسالاساز” قرار میگیرند و سپس آنها را سابیده و یکنواخت میکنند.
- برش و رشته زدن (بسازید “EL”)
“EL” به ورقهایی با ضخامت یک تا سه میلیمتر گفته میشود که از برش قطعات چوب بهدست میآید. این ورقها بر روی “قمه” قرار میگیرند.
- شش پیچی
این اصطلاح به مجموع شش مثلث کنار هم اشاره دارد که در آن هر مثلث با قاعده به بیرون و راس آن به سمت داخل است.
- به گالو
در این مرحله، چهار “پاره” (تیغه) کنار هم قرار میگیرند. “تگلو” بیشتر در میان گلهای خاتم استفاده میشود. (پس از چند ساعت، نخ باز میشود و سطوح الگو سوهان زده میشود، سپس چهار تا از تیغهها (پاره) کنار هم قرار میگیرند و دوباره با چسب به هم چسبانده میشوند که نتیجه آن یک “تگلو” خواهد بود.)
- گل بندی
گلبندی یک الگو است که از ترکیب مثلثها، پارهها (تیغهها) و ششها (شش ضلعیها) تشکیل میشود.
- لوز بندی
در این مرحله، گلهای خاتم به شکل لؤلؤی (الماس) کنار هم قرار میگیرند و زوایای داخلی آنها با توگلو پر میشود.
هر الماس حدود 62 سانتی متر است.
- پرس خاتم
در این مرحله، لؤلؤها روی دو “L” قرار میگیرند و با استفاده از چسب فشار داده میشوند.
- برش قمه
پس از فشار دادن غمّه، آن را به 20 قطعه برش دهید.
- آستر خاتم
در این مرحله، یک طرف بریده شدهی خاتم محدود میشود. ضخامت این لایه حدوداً یک میلیمتر است.
- سنگ زنی
در این مرحله، پشت چوبی خاتم و لایهگذاری آن سابیده و صاف میشود.
- چسباندن
در این مرحله، ورقهای خاتم با استفاده از چسب یا ایزینگلاس (چسب مخصوص) روی اشیاء مورد نظر چسبانده میشوند.